Hasret rüzgarlarının sırtında devam ediyor hazan yolculuğuna. Toparlayamadığı düşünceleri ve kuramadığı cümleler yakıyor bağrını. Ateş soluyor buz gibi rüzgarın üstünde titreyen nefesiyle.
Son birkez açıyor gözlerini görebilmek için umudu, kaybolmuşluğun ortasında. Heyhat!.. Toz bulutları sarmış sevdiğini çepeçevre. Dudakları aralanıyor veda sözleri için. Ufak bır hırıltıdan ibaret karanlıkta yankılanan. Çaresiz kapatıyor gözlerini. Daha fazlasına dayanmaya mecali kalmamış. Kararsız geceleri geliyor aklına, sabaha bağlayamadığı. Yine öyle olsun diyor yalvarırcasına. Öyle Olsun...
2000
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder